خوزستان به روایت آمار؛ آماری که تا کنون نشنیده اید…

دردها و محرومیت های خوزستان به روایت ۳۰ شاخص آماری

هفته نامه فریاد خوزستان

شماره ۱۰

دبیر پرونده: رها عبداللهی

مدیرمسئول: داود مدرسی یان

شاخص های اجتماعی و انسانی

1. رتبه اول مهاجرت در کشور! خوزستان مهاجرفرست ترین استان کشور! وضعیت بغرنج خوزستان در مولفه ها و شاخص های توسعه این استان را با ۲۷۹ هزار مهاجر خروجی در بازه زمانی ۹۰-۹۵ به  مهاجر فرست ترین استان کشور تبدیل کرده  و تاسف بارتر اینکه شهرهای نفت خیز در صدر آمار مهاجرفرستی قرار دارند!
2. رتبه ی دوم کشوری در حاشیه نشینی؛ ۸۵۰ هزار نفر از جمعیت ۴٫۵ میلیونی خوزستان حاشیه نشین هستند.. ۴۰ درصد از جمعيت شهري خوزستان در سکونتگاه هاي غيررسمي ساکن هستند.
3. رتبه اول اعتصابات کارگری با ۹۰۰ تجمع در سال!
4. رتبه اول آلودگی هوا در کشور
5. رتبه ۲۴ در بهداشت
6. آمار آسم دو برابر آمار کشوری! (روزنامه شرق، ۱۵ اردیبهشت ۹۷، شماره ۳۱۳۹.ص ۱۳)
7. رتبه ی ۲۸ کشوری در آموزش و پرورش!
8. رتبه ۲۳ کشوری در سرانه ی فضای آموزشی!
9. رتبه سوم بیسوادی کشور

رسانه ها می گویند تا کنون ۲ هزار و ۳۸۳ کودک بازمانده از تحصیل در خوزستان شناسایی شده اما طبق گزارش منابع آگاه، رقم واقعی حدود ۱۱ هزار کودک است!

۱۰٫ رتبه ۲۳ کشوری در آموزش عالی، دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی.

۱۱٫ رتبه نهم کشوری در درآمد سرانه (درآمد هر نفر)با وجود توان تولید بسیار بالای استان نسبت به استان های دیگر!

۱۲٫ رتبه ۱۳ امید به زندگی

۱۳٫ رتبه نخست در شیوع اعتیاد:

۱۴٫ رتبه اول از نظر تعداد زنان سرپرست خانوار

۱۵٫ رتبه اول غرق شدگی در کشور!

شاخص های اقتصادی:

۱۶٫ رتبه دوم بیکاری در کشور؛ با توجه به مثبت بودن نرخ رشد این شاخص، بیکاری استان به شدت در حال افزایش است

۱۷٫ رتبه ی ۲۰ کشوری در شاخص نرخ مشارکت اقتصادی( یعنی میزان تمایل مردم به مشارکت در نظام تولید) با متوسط نرخ مشارکت، ۳٫۳۹ درصد.

۱۸٫ رتبه ی ۱۹ کشوری در شاخص محیط کسب و کار.

۱۹٫ رتبه ۳۰ کشوری در نسبت تسهیلات به سپرده، که نشان از حمایت بسیار پایین نظام بانکی از مردم و بخش های اقتصادی خوزستان برای تولید و اشتغالزایی است.

۲۰٫ رتبه ۲۶ کشور در شاخص امنیت سرمایه گذاری

۲۱٫ رتبه ی سوم کشوری در جمعیت زیر خط فقر پس از سیستان و بلوچستان و کرمان!

۲۲٫ رتبه ششم در سرقت! که قطعا این رقم بالا در ارتکاب جرم سرقت با رتبه بالای استان در شاخص فقر ارتباط مستقیم دارد.

شاخص های زیر ساختی:

۲۳٫ رتبه دوم مسکن مهر باقی مانده در کشور

۲۴٫ رتبه پانزدهم در کیفیت جاده ها؛ در حالیکه رتبه ی اول حمل کالا را به لحاظ تن کیلومتر در کشور داشته و رتبه سوم جابجایی مسافر را دارد!

۲۵٫ رتبه سوم تصادفات جاده ای و رتبه ی دوم در تلفات جاده ای!

۲۶٫ متوسط قطع برق برای هر شهروند در اهواز ۷۰۰ دقیقه در سال است. درحالی که در مشهد ۱۰۰ دقیقه و در تهران و اصفهان و شیراز زیر ۲۰۰ دقیقه است.

۲۷٫ شاخص بهره مندی مردم خوزستان از شبکه فاضلاب ۳۷ درصد و متوسط کشوری ۵۰ درصد است.

۲۸٫ متوسط سرانه فضای سبز شهری در خوزستان معادل ۸،۷ مترمربع است که با توجه به استاندارد ۱۲ تا ۱۴ مترمربع فاصله زیادی با استاندارد سرانه فضای سبز داریم و با توجه به شرایط خوزستان نیز این رقم پایین است. 

و شاخص های قابل توجه دیگری چون:

۲۹٫ رتبه ۳۱ استانداری خوزستان در بین استانداری های کشور!

۳۰٫ خوزستان محل وقوع بزرگترین پرونده های فساد تاریخ ایران: اختلاس ۳ هزار میلیاردی مه آفرید امیرخسروی و قاچاق یک میلیارد و ۴۸۰ میلیون دلاری ارز به سردستگی امید اسدبیگی

شاخص های توسعه ی خوزستان وقتی بی آبروتر می شوند که آنان را کنار ظرفیت های بی نظیرش ببینیم. پارادوکسی تلخ و عجیب!

1. رتبه ی نخست در بخش منابع نفت و گاز
2. رتبه ی دوم در بخش صنایع آهن و فولاد
3. قطب پتروشیمی کشور
4. رتبه نخست صادرات سیمان
5. رتبه اول در تولید و صادرات برق
6. رتبه اول کشور در تولیدات باغی، دامی، شیلاتی و زراعی
7. تامین گندم مورد نیاز ۱۱٫۵ میلیون نفر و شکر مورد نیاز ۳۱ میلیون نفر در کشور
8. دارای یک سوم اب های جاری کشور
9. دسترسی به آب های آزاد و بین المللی، از گلوگاه های مهم ترانزیتی کشور برای صادرات به خاورمیانه، مدیترانه و اروپا
10. دارای ۳۱ شهرک صنعتی، ۲۱ ناحیه صنعتی و سه منطقه آزاد تجاری- صنعتی
11. رتبه دوم تولید ناخالص ملی با نفت و رتبه چهارم تولید ناخالص ملی بدون نفت با سهم ۶۴ درصدی بخش معدن
12. توان تولید استان با نرخ ۲٫۵۳ در رتبه ی دوم کشور است. یعنی خوزستان بیش از دو برابر جمعیت خود تولید دارد.

خوزستان قربانی توسعه نامتوازن در کشور است و ظرفیت هایش بلای جان مردمش شده؛

جمعیت بالای جوانِ استان، شده از عوامل آمار بالای بیکاری

وجود صنایعِ بزرگ، شده عامل آلودگی های هوا و آب و خاک

شرکت های بزرگ، شده عامل تبعیض های استخدامی و افزایش عقده های درونی مردم بومی

با وجود این همه پتانسیل طبیعی و صنعتی چرا باید نرخ امنیت سرمایه گذاری در این استان اینقدر پایین باشد؟ چرا به دست آوردن شغلی مناسب و پایدار اینقدر سخت است؟ چرا خوزستان باید در رتبه اول مهاجرفرستی باشد؟

علت عقب ماندگی مفرط خوزستان در شاخص ها چیست؟

1. نابودی زیرساخت ها در ۸ سال جنگ تحمیلی و عدم توجه جدی به سازندگی خوزستان بعد از جنگ
2. مسئولین بومی بسیار ضعیف
3. اجرایی نشدن طرح توسعه پایدار خوزستان که از سال ۹۴ تصویب شده
4. عدم توجه کافی به استخدام بومی
5. تبعیض و بی عدالتی: مردم در مجاورت شرکت های بزرگ نفت، کشت و صنعت و پتروشیمی از بیکاری رنج می برند و در زمین های آبا و اجدادی شان خدمات شهرک های شرکتی به کارکنان غالبا غیر بومی آنان را مشاهده می کنند بدون اینکه خدمات خاصی در یافت کنند.
6. بی توجهی به تبعات زیست محیطی (قانونگريزی و بی توجهی شرکتهای اقتصادی بزرگ به آلایندگی محيط زيست
7. پرداخت نشدن ۳ درصد سهم نفت
8. کم توجهی صنایع مادر خوزستان به تعهدات اجتماعی
9. پایین بودن گردش مالی در بانک های استان با وجود سهم بالا در تولید ثروت
10. انتقال آب به استان های کویری
11. عدم اجرای صحیح قانون خصوصی سازی نظیر واگذاری هفت تپه و لوله سازی
12. کمبود نیروی آموزشی به دلیل مهاجرت معلمان
13. عدم اعتماد دولتمردان در واگذاری بخش صنعت به تشکلهای تعاونی
14. نبود صنایع تبدیلی مثل خرما، مرکبات، شیلات… در بسیاری شهرستان ها با وجود ظرفیت بالا