امام علی (ع) می فرماید
۞ هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است. ۞
Thursday, 28 March , 2024
امروز : پنج شنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳
شناسه خبر : 769
  پرینتخانه » دسته مطالب اسلایدری, سیاسی تاریخ انتشار : 23 فوریه 2019 - 21:23 | | ارسال توسط :

مسئولین خوزستان به سواد رسانه ای نیاز دارند

مسئولین خوزستان به سواد رسانه ای نیاز دارند عیب خود از نوکران مپرس که بینند و بترسند و نگویند، از دگران بجوی که نبینند و نترسند و بگویند. مورد اول به من زنگ می زند: آقای فلانی شمایی؟ می گویم: علیک سلام، بله بفرمائید؛ می گوید: گردنت را می شکنم، تو فکر کردی کی هستی؟ […]

مسئولین خوزستان به سواد رسانه ای نیاز دارند

مسئولین خوزستان به سواد رسانه ای نیاز دارند

عیب خود از نوکران مپرس که بینند و بترسند و نگویند، از دگران بجوی که نبینند و نترسند و بگویند.
مورد اول به من زنگ می زند: آقای فلانی شمایی؟ می گویم: علیک سلام، بله بفرمائید؛ می گوید: گردنت را می شکنم، تو فکر کردی کی هستی؟ پدرت را در می آورم، حالا کارت به اینجا رسیده که علیه من مطلب بزنی؟ حرفش را قطع می کنم و می گویم: قربان شما خودتان را معرفی کنید اول، بعد موضوع چیه؟ پشت گوشی داد می زند: یعنی تو نمی دونی من کی هستم؟ امروز علیه من خبر دروغ زدی، تو را به خدا واگذار می کنم. من دوباره می گویم: برادر، من اصلاً شماره شما را ندارم و نمیشناسم شما را. می گوید: باشه نشانت می دهم، می کشونمت دادگاه، همین فردا میرم پیش دادستان، تا بفهمی هیچی نیستی و . بوق بوق بوق. تلفن را قطع می کند!
مورد دوم به من زنگ می زند: سلام علیکم، آقای فلانی؟ می گویم: علیک سلام، بله بفرمائید؛ می گوید: من فلانی هستم رئیس اداره … . راجع مطلبی که دیروز درباره من تو نشریه و کانال زدید، اولاً از شما تشکر می کنم بابت پیگیری این موضوعات و مسائل مردم، در ثانی، من جوابیه ای نوشتم براتون می فرستم حتماً طبق قانون مطبوعات منتشر کنید. می گویم: بله چشم حتماً منتشر می کنیم برامون بفرستید. می گوید: بله می فرستم. ادامه می دهد: بنا دارم جلسه ای بگیرم و دوستان اصحاب رسانه، خاصه شما را هم دعوت کنم و یکسری واقعیات را بگویم. به نظرم شما در رابطه با آن موضوع اطلاعات دقیقی ندارید؛ می گویم: هروقت جلسه نهایی شد به ما اطلاع بدید خدمتتون می رسیم. خداحافظی می کند.
مورد سوم: تلفن زنگ می خورد، جواب می دهم. می گوید: سلام آقای فلانی. من فلانی هستم روابط عمومی اداره … . آقای .. رئیس اداره گفتند به شما زنگ بزنم که آن خبر که زدید بله متأسفانه واقعیت دارد. ما داریم به محل میریم که آن مسئله را همانجا پیگیری و حل کنیم. شما اگر عکاس یا خبرنگارتون را با ما بفرستین ممنون میشیم. من از این فهم رسانه ای خوشحال می شوم و می گویم: چشم حتماً؛ الان خبرنگار رو به محل اعزام می کنیم. ممنون که اطلاع دادید.
فردا: خبر دیگری در حوزه کاری مورد اول اتفاق می افتد؛ به خبرنگاران میگم: بچه ها؛ فلانی متأسفانه دیروز زنگ زده خیلی به من اهانت کرده؛ تهدید به شکایت هم کرده؛ پیامک شکایتش هم اومده؛ این اتفاقی که در حوزه کاری ایشون افتاده رو هم سریعاً رسانه ای کنید. باید پدرش را در بیاریم. باید یاد بگیره با خبرنگار جماعت درست صحبت کنه.
خبری در حوزه کاری مورد دوم و سوم اتفاق افتاده؛ به خبرنگاران می گویم: بچه ها، این خبر را اول دقت کنید ببینید صحت داره یا نه؛ اگر صحت داره شاید با تماس حل بشه. بگذارید من با رئیس اداره صحبت کنم؛ اگه با یه تماس حل شد دیگه نیازی نیست رسانه ای ش کنیم.
موارد بالا بخشی از اتفاقات دنیای رسانه است که در استان خوزستان و شهرهایش خاصه از جنس مورد اولی به وفور دیده می شود. احضار، شکایت پشت شکایت، تهدید، محکومیت و فشارهای عجیب برای خبرنگاران و اصحاب رسانه در استان براحتی اتفاق می افتد و قانون مطبوعات و دستگاه هایی که باید حامی قانون مطبوعات باشند در خواب به سر می برند. اما آنچه که اصحاب رسانه را دلسرد و بیشتر ناراحت می کند عدم فهم رسانه ای در بخش مدیریتی استان و شهرستان هاست. اینکه مسئول هنوز دنیای جدید را درک نکرده و بلد نیست با رسانه و اهل رسانه تعامل کند. تمام فهمش از رسانه یعنی تعریف و تمجید از وی! اینکه رئیس فلان اداره فلان کار را انجام داد، رسانه ای بشود! اگر هم از عملکرد وی و دستگاه متبوعش انتقاد شود(چه تند چه کند، چه منصفانه چه غیرمنصفانه) بهم می ریزد و عصبانی می شود؛ با نگرانی و سراسیمگی به سراغ دادستان محل رفته و شکایتی علیه خبرنگار و رسانه مذکور ارائه کرده و با عنوان «نشر اکاذیب برای تشویش اذهان عمومی» رسانه را متهم می کند!
ممکن است سؤال شود که چرا باید نقد کرد؟ و لزوم آن چیست؟
یک گفتار، نوشتار، نظریه، رفتار و عملکرد مادام مورد نقد قرار نگیرد به عنوان نگاهی قطعی مفروض گرفته می شود و این مفروض گاه تبعات اجتماعی وحشتناکی در پی دارد و موجب خفقان، کرختی و در نتیجه انفجار می شود.
تفکر انتقادی آنگاه که با چاشنی انصاف همراه گردد می تواند ریل گذار تحول در حوزۀ مورد انتقاد قرار گیرد و اگر علاوه بر انصاف با چاشنی دقت و کارشناسانه و با لحاظ تمام ابعاد و زوایای موضوع مورد نقد همراه گردد می تواند زمینه را برای اعتلا و ارتقاء آن فراهم کند.
بهترین نکتۀ دینی ای که بستر مهمی برای نقد فعال است، باب«امر به معروف و نهی از منکر» می باشد که رابطۀ دوطرفه میان حاکمان و مردم است. یعنی مردم با نقد مسئولین از زاویۀ امر نمودن به یک کار درست(خیر) و بازداشتن آنها از یک عمل غلط زمینه را برای مصون سازی نظام سیاسی به صورت کلان فراهم می نماید. در این زمینه می توان به کلامی از امیر مومنان علی (ع) بدین مضمون استناد نمود که خطاب به مردم می فرمایند: «از جملۀ حقوق من بر شما این است که ایرادات من را به من بگوید». و این نکته حکایت از این مسئله است که نقد، نه تنها از حقوق مردم بر حاکمان، بلکه بالاتر از آن، از حقوق حاکمان بر مردم است. و البته از باب مشاوه «و شاورهم فی الامر» و از باب «النصیحته لائمه المسلمین» نیز می توان به نظام سیاسی، مسئولین و مدیران نقد نمود. و کلام پایانی نیز در این باب حدیثی است از امام صادق(ع) که می فرمایند: بهترین دوست من کسی است که عیوب من را به من هدیه دهد. بنابراین با توجه نکات کلی که در این باب بیان نمودیم، می توان از زوایا و بابهای مختلف دینی به نقد نظام سیاسی پرداخت.
علاوه بر بستر دینی انتقاد، بسترهای حقوقی نقد نیز باید مورد توجه قرار گیرد یعنی هم بسترهای حقوقی برای نقد وجود دارد و هم باید بستر های حقوقی بیشتری فراهم گردد. از جمله بسترهای موجود قانون اساسی و سایر قوانین مدنی است که منتقدین را به رسمیت می شناسند و حقوق آنها را تضمین می کند، از جمله زمینه هایی که باید فراهم گردد تصویب قوانینی برای حمایت از منتقدین است تا علاوه بر آزادی بیان، آزادی پس از بیان را نیز فراهم می کند. البته باید چهارچوب های حقوقی برخورد با کسانی که زیر لوای آزادی و نقد ، قصد توطئه دارند نیز فراهم گردد.
بستر سیاسی انتقاد به این معناست که به لحاظ سیاسی نقد نه تنها محکوم نگردد بلکه از جانب مسئولین ارشد سیاسی و حتی قضایی ، زمینه برای نقد ساختارها و عملکردها وجود داشته باشد. از جمله مهمترین بسترهای سیاسی برای نقد ، می توان به حمایت از کرسی های آزاداندیشی، نقد و نظریه پردازی، رسانه ها و قانون مطبوعات، تشکل ها و مجموعه های مدنی که به موضوعات نظام سیاسی، دولت، مجلس، دستگاه قضا، عدالت، آزادی، محیط زیست و غیره می پردازند، اشاره نمود که در این کرسی ها علاوه بر طرح دیدگاهها به نقد عملکردها نیز اشاره نمود.

چند دلیل برای فرار مسئولین از نقد و انتقاد می توان متصور شد:
آشکار شدن معایب انسان، ترس انسان از مواجهه با خویشتن خویش، عُجب و غرور و خود پسندی و خود برتر بینی، عدم خود سازی اخلاقی، خود کامل پنداری و عدم شناخت از رسانه و دنیای جدید.
مدیران خوزستان در همه سطوح به سواد رسانه نیاز دارند. سواد رسانه و نحوه استفاده از رسانه برای پیشبرد اهداف و اجرای برنامه ها و ارتباط با مردم و انعکاس مطالبات مردمی برای همه دستگاه های دولتی و غیردولتی ضروری است. سواد و فهم رسانه باعث می شود که یک مدیر در مواجهه با خبرنگاران و اصحاب رسانه از انتقادات نهراسیده و دچار عصبانیت نشود. اولاً نه تنها در برابر مقامات بالاسر، بلکه در برابر افکار عمومی و مردم و رسانه ها هم خود را پاسخگو بداند؛ ثانیاً با دیدن و شنیدن انتقادات، حتی انتقادات تند و غیرمنصفانه، عصبانی نشده و خود را گم نکند؛ ثالثاً اگر آن انتقاد یا بخشی از آن به حق بوده، بپذیرد و مقاومت نکند؛ رابعاً با زبان و قلم محترمانه پاسخ انتقادات مردم و رسانه ها را بدهد. اگر انتقاد وارد نیست دست به قلم شده و توضیح دهد.
آموزش مراحل فوق و آگاهی به رسانه های جدید برای همه مسئولین دولتی و غیردولتی ضروری است و کاش حاکمیت و دولت این آموزش را برای تمام سطوح مدیریتی اجبار می کرد. چنانچه انتقاد و عملکرد رسانه ها قطعاً باعث پیشرفت خواهد شد. رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی می تواند زمینه پیشرفت استان و شهرها را فراهم آورد.

داود مدرسی یان

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

به اشتراک بگذارید
تعداد دیدگاه : 0
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.