نزاع فرسایشی تولید کننده و مصرف کننده ایرانی

نزاع فرسایشی میان تولید کننده و مصرف کننده کالای ایرانی و گلایه های دردآور آنها نسبت به هم که مدتهاست در سطح جامعه و در اذهان مردم به یک دور باطل بدل گشته است، تنها یک قربانی دارد و آن هم تولید ملی است.

آنقدر این داستان تکراری در گوشمان زمزمه شده که یکباره به خود می آییم و می بینیم در میانه این نزاع ایستاده ایم و میپرسیم که آیا اول باید مصرف کننده محصول ایرانی بخرد یا اول باید تولیدکننده محصولات خود را ارتقای کیفی دهد. اینجا حق با هر دو است اما به طور نسبی و نه انحصاری.

از آن روزی که رهبر انقلاب، در بحبوحه تبیین مسائل اساسی کشور، سخن از جهاد اقتصادی به میان آوردند و نه تلاش اقتصادی، باید این تفاوت واژگان را رمزگشایی میکردیم که امروز به معنای واقعی، میدان مبارزه ای هست و دشمنی تا دندان مسلح، آنسوی میدان که در این رزم جدید، حیله های اقتصادی فراوان در آستین دارد و ما ملت اینبار باید با مال خود با او پیکار کنیم و بر نیرنگهایش فائق آییم. چرا که در جهاد است که مسئله رویارویی با دشمن و گذشتن از آنچه داریم معنا پیدا میکند نه در تلاش و تکاپو.

رزمنده بودن در این مبارزه بی امان، مسلح بودن به سلاح آینده نگری برای کشور و نسلهای آینده و نیز رفتار مجاهدانه می طلبد. رفتار مجاهدانه تولید کننده و مصرف کننده که مکمل یکدیگرند.

بگذریم از این درد که در بسیاری از موارد، تصور ضعیف بودن کالای ایرانی، حاصل القائات نادرست و عدم خودباوری در جامعه است؛ چه در بسیاری از موارد روی آوردن به کالای داخلی هم به لحاظ هزینه ای که میپردازیم و هم از نظر طول عمر کالا به صرفه تر است. اما خوب است بدانیم رفتار مجاهدانه مصرف کننده کالای ایرانی، به طور خاص، زمانی معنا پیدا میکند که قیمت کالای ایرانی از مشابه خارجی آن بیشتر و یا کیفیتش از مشابه خارجی آن پایینتر باشد. جهاد مصرف کننده این است که برای تقویت تولید ملی از بخشی از رفاه و مطلوبیتش بگذرد که البته تحلیل ها و تفسیرهای اقتصادی به ما میگویند این گذشت و آینده نگری در نهایت منجر به تقویت تولید ملی و ارتقای کیفیت کالا خواهد شد. در واقع آن خسارتی که مجاهدانه متحمل شده ایم در بلند مدت جبران می شود.

رفتار مجاهدانه تولید کننده این است که مقدار بیشتری تولید کند و با کیفیت بالاتر و قیمت کمتر در اختیار مصرف کننده قرار دهد. تولید کننده ما وقتی کالای با کیفیت بیشتر و قیمت کمتر ارائه میدهد در واقع سود کمتر برده است و این نشانه رفتار جهادی تولیدکننده است. حالا چه میخواهد ارتقای کیفیت محصول را با گسترش و بهبود بخشهای تحقیقاتی واحد خود بالا ببرد چه با بهبود بخشهای عملیاتی فرآیند تولید.

در کشورهای دیگر که همه میشناسیم و میدانیم آنچنان پایه های تولید خود را محکم کردند که امروز بازارهای دنیا پر است از کالاهای تولیدی آنها و در تصور ما دست برتر اقتصاد جهان با آنهاست، در یک دوره زمانی خاص، مصرف کننده و تولیدکننده، از سود و رفاه و مطلوبیت آنچنانی خود گذشتند تا کشور خود را از نیازها و وابستگی ها رها کنند.

ما نیز خوب است افق نگاه خود را دورتر ببریم و آینده این کشور و فرزندانمان را ببینیم نه حال لحظه ای خود را. اگر امروز به پای رفتار مجاهدانه خود کمی ضرر کردیم، تصور نکنیم که باخته ایم. بدانیم که در دل این مجاهدت ها و گذشتن ها، پایه های اقتصاد کشور را استحکام می بخشیم.

کاش یکبار برای همیشه این سختی ها را متحمل میشدیم تا یکبار برای همیشه درد بزرگ وابستگی اقتصادی و تعطیل شدن تولید داخلی را درمان می کردیم.

زهره باقریان